Sanırım sonu olmayan bir yola girdim.
Belkide düşünmeden karar verdim.
Ne yapayım gerçekten sevdim.
Dağılan kalbimi tek toparlayan sendin.
Umursamadım o bakışları.
Kimin ne dediğini önemsemedim.
Sadece gözlerinde kaybolmak istedim.
Sevilmeyi hiç böyle bilmezdim.
Hiç sevilmemişim ki sende öğrendim.
Bende seviyorum seni.
Öyle çok seviyorum ki.
Bir an görmesem özlüyorum.
Yanımda olmasanda heryerde zaten hayalini görüyorum.
Kavgalarımız bile bize özel.
Hiçbir zaman başımızı çevirip hoşçakal demiyoruz.
Yani terk etmiyoruz.
Bir saniye bile küs kalamıyoruz.
Biz ikimizi yanyana görmeden yapamıyoruz.
Ve biz aşkı kalbimizde doyasıya yaşıyoruz.
Kalemler, kağıtlar bile isyan ediyor seni yazmama.
Onlar inadına bitip tükeniyor.
Ben inadına yazıyorum.
Seni onlara anlatmaktan, yazmaktan hiç sıkılmıyorum.
Anlayacağın sensizliği ben hiç yaşamıyorum.
Gündüzleri aynı güneşle uyanıyoruz.
Geceleri aynı ay'a bakıyoruz.
Bir yıldız kaysa birbirimizi dilemekten vazgeçmiyoruz.
Biz öyle aşığızki.
Kimselere benzemiyoruz.
Birbirimizi yürekten seviyoruz.